Briljanten bruidspaar

Gepubliceerd: 10-11-2022

Op 2 november 1957 gaven Jan Klein Poelhuis (91) en Gerda Dieperink (92) elkaar het jawoord. Locoburgemeester Jan-Herman Scholten bezocht het briljanten bruidspaar op hun trouwdag. Namens de gemeente bracht hij hen gelukwensen en bloemen.

Woonde het stel op hun zestigste trouwdag nog zelfstandig, dit keer ging de bloemenhulde naar hun appartement in Het Saalmerink.  Een bewuste keus, met name vanwege de afnemende gezondheid van de bruidegom. Voor zijn vrouw, ook niet meer de jongste, werd de rol van mantelzorger te zwaar. Vanuit hun knusse woonkamer aan de Klaaskamp kijken ze op het huisje aan de Buurserstraat waar ze in 1957 hun gezamenlijke leven begonnen.

Hart & ziel

Als monteur in de technische dienst van de toenmalige Viltfabriek zorgde Jan voor brood op de plank. Heel bijzonder was een aantal weken Zuid-Afrika, waar hij een machine mocht installeren. Lange tijd woonde het stel boven het Groene Kruis-gebouw, op de hoek van de Molenstraat en de WH Jordaansingel (nu Bloesem). Samen regelden ze de uitleen van hulpmiddelen en het beheer van het gebouw.  In zijn jonge jaren zette Jan zich met hart en ziel in voor het Haaksbergse brandweerkorps. Daarin werd hij 100 procent gesteund door zijn vrouw en hun twee dochters, Jeannette en Gerdie. In de loop der jaren breidde het gezin uit met vier kleinkinderen en zes achterkleinkinderen. Overigens werd Gerda in 2016 vanwege haar vrijwillige inzet voor de samenleving beloond met een lintje.

Mijlpaal

En nu het briljanten huwelijksfeest. Dat ze deze mijlpaal samen kunnen beleven was echter niet vanzelfsprekend. Beide kregen namelijk corona en voor Jan werd gevreesd dat hij het niet zou overleven. Een zware tijd voor allemaal. “Van top tot teen ‘verpakt’ in beschermende kleding hebben we afscheid van pa genomen”, vertellen Jeannette en Gerdie. “Maar hij krabbelde weer op. Zijn verjaardag was slechts een balkonscene, omdat wij niet op bezoek mochten komen. Naar elkaar zwaaien, wij beneden, zij met z’n tweetjes op het balkon, dat was het. Prachtig dat ze hun 65-jarige trouwdag ‘gewoon’ kunnen vieren.”

Eerlijk zijn

Jan en Gerda Klein Poelhuis kijken terug op mooie jaren. Over het geheim van 65 jaar huwelijksgeluk hoeft de bruid niet lang na te denken. “Eerlijk zijn! Alles hebben we altijd samen overlegd.” Zijn gezondheid beperkt Jan helaas in zijn doen en laten. Gerda is haar creatieve talenten nog lang niet verleerd. Met breien, van sjaals tot babysokjes, weet ze zich prima te vermaken. “Want je moet wél bezig blijven.”