60 jaar getrouwd

Gepubliceerd: 8-4-2024

Op 3 april 1964 klonk hun jawoord in het Haaksbergse gemeentehuis. Locoburgemeester Jan-Herman Scholten bezocht Tonnie en Siny Rouwenhorst-Mentink op hun 60ste trouwdag. Samen genoten ze van taart. En van veel smeuïge verhalen, in de voertaal Twents.

Lachend vertelt de 87-jarige bruid over Tonnies "romantische" huwelijksaanzoek in de spoelzaal van textielfabriek Jordaan. “Hij was touwbaas in de weverij. ’Wil je met me trouwen?’, vroeg hij. ‘Want volgens mijn boekhouder levert dat een belastingvoordeel op.’ Tonnie had namelijk al een eigen huis”, legt ze uit. Siny stemt in, want de klik was er en is er nog steeds.

Kerk

Pas op 15 oktober 1964, de dag dat het jonge stel voor het altaar van de Lourdeskerk stond, trokken ze in het huis. Aan de spoorlijn in de Veldmaat, pal naast de plek waar Tonnie Rouwenhorst (90) zijn jeugd doorbracht. “Toen waren we de jongsten in de buurt, nu de oudsten.” Hier werd in 1967 dochter Sabine geboren. Hun enig kind zorgde op haar beurt voor een fijne kleindochter: Bente. Hier had Tonnie zijn hok met postduiven. En hier was - tot voor kort - de moestuin die hij met zijn groene vingers verzorgde.

Koffer, kookstel en Renault 4

Vakantieverhalen krijgt Jan-Herman Scholten voorgeschoteld. In de beginjaren op de fiets, naar Duitsland. “Een koffer en een kookstel achterop”, schetst de bruid. Wat een contrast met de cruise op de Middellandse Zee die ze vele jaren later maakten. Samen met het gezin van hun dochter. “Prachtige steden hebben we gezien. Maar wat niet mooi was: de armoe in de straatjes áchter het schitterende Sint Pietersplein…”, aldus de bruidegom met een veelbetekenende frons. Hun eerste auto was een Renault 4. Uitgerekend op weg naar hun vakantieadres in Limburg weigerden de richtingaanwijzers. Maar op de achterbank zat kleine Sabine. Zijramen open en op instructie van haar ouders, stak zij een arm naar buiten als ze wilden afslaan.

Brood

“Tja, het meeste brood hebben we nu wel op”, grapt Siny. “Maar we hebben geluk. Omdat we hier nog altijd kunnen wonen en onszelf redden. Geluk omdat we het ook na 60 jaar goed met elkaar kunnen vinden.” Haar man glundert. “Wat een mooie middag. Ik voel me ineens een paar jaar jonger.”