60-jarig huwelijk

Gepubliceerd: 13-8-2025

Al een hele poos hebben ze een oogje op elkaar. Maar 8 oktober 1961, bij café Kuppers in Rietmolen, is het eindelijk raak. Diny Ottink (81) uit Beckum en Hoevenaar Marinus Ros (86) trouwen op 12 augustus 1965. Aan burgemeester Gerard van den Hengel de eer om op hun 60ste trouwdag de bruidstaart aan te snijden.

Aan de lange tafel in de tuin van het diamanten paar zitten hun kinderen en kleinkinderen.  Gerard van den Hengel schuift gezellig aan en een levendig gesprek komt op gang. “Zestig jaar getrouwd, wie had dat ooit gedacht…”, zegt de bruid. “Onze ouders van weerskanten hebben niet eens hun zilveren bruiloft gehaald omdat één partner al was overleden”, legt ze uit. Veel zin in uitgaan heeft de Beckumse destijds niet. Amper zestien jaar is ze als moeder Ottink uit de tijd komt. Als oudste dochter geeft ze de modevakschool op om de zorg voor het gezin op zich te nemen. Haar jongste broertje, Marcel, is dan nog maar drie jaar. Voor Marinus geen bezwaar om voor Diny te kiezen. “Als we in het weekend weg gingen, bijvoorbeeld naar een motorcross, namen we Marcel altijd mee. We leken wel een vader en moeder met een kind”, glimlacht hij.

'Ros gaat dóór'

In St. Isidorushoeve bouwt het stel een vrijstaand huis. Voor een ambitieuze bouwvakker als Marinus een kolfje naar zijn hand. Gelijk na hun trouwen trekken ze erin en stichten een gezin: Frank, Monique, Peter en Kitty.  Later komen daar zeven kleinkinderen bij. “Achterkleinkinderen zijn er nog niet”, meldt Diny. “Máár… nou ja, het zou wel mooi zijn als ze daar nog een keer voor zorgen.” Van den Hengel lacht: “Ik hoor het al: Ros gaat dóór!”

Leefbaarheid

Een belangrijk thema in huize Ros: inzet voor de leefbaarheid van De Hoeve. Zo behoort Marinus begin jaren 70 tot de drijvende krachten achter de totstandkoming van gemeenschapshuis ’t Meuken. Hij is betrokken bij de oprichting van de stichting Welzijn & Hulp. En actief bij  Senioren Biljart Haaksbergen. Diny biedt destijds de helpende hand bij tal van jeugdactiviteiten en bij de schoonmaak en bardiensten van ’t Meuken. Ze is medeoprichter van Vereniging Dorpsarchief  St. Isidorushoeve. “Elke dinsdagochtend zijn we bijeen. En als ik thuis kom, staat het eten klaar.” Want ja, Marinus, ooit amper thuis vanwege een knetter-drukke baan, heeft leren koken, hij stofzuigt en helpt Diny met de afwas. Uitgepraat zijn ze nog lang niet als de burgemeester vertrekt. Maar pas ná een rondleiding in Marinus timmerschuur. Hij klust nog volop. “Voor al onze kinderen heeft hij een huis gebouwd”, vertelt de bruid met gepaste trots.