60 jaar getrouwd

Gepubliceerd: 10-10-2025

Tijdens de fancy-fair van haar wandelsportvereniging springt een vonkje over. Na negen jaar verkering stappen Wim Wissink (90) uit Rietmolen en de Haaksbergse Tiny Eijsink (86) op 7 oktober 1965 in het huwelijksbootje. Burgemeester Gerard van den Hengel bezoekt afgelopen week het diamanten bruidspaar. Blijken ze een passie te delen: motorsport.

Voor Wim (van de Deurne) en Tiny (van ’n Steam) begint het dus bij háár wandelclub. “Overal hebben we gewandeld, een hartstikke mooie tijd. En tsja, nu zítten we hier…”, verzucht Tiny die helaas slecht ter been is. Ondanks dat zit Van den Hengel tegenover een stralend bruidspaar, dankbaar voor al het goeds dat hun huwelijk heeft gebracht. “Wat mooi dat ik u telkens samen zie lachen!”, constateert hij. Samen nemen ze de familiefoto’s door die in de gezellige woonkamer hangen. Om te beginnen van Robert en Inge, de twee kinderen die ze samen kregen. “Dáár zijn we vijfentwintig jaar getrouwd, die daar is van ons 40-jarig huwelijk. En binnenkort wordt er weer een familiefoto gemaakt, het cadeau van de kleinkinderen.”

Oppassen

De bruidegom vertelt over zijn lange loopbaan als metaalbewerker bij metaalbedrijf Menzing. “Frezen, verspanen, tot aan de vut op mijn 59ste.” Na hun trouwen blijft ook zijn vrouw werken. Van de textiel (Jordaan) stapt ze over naar de horeca (Hotel Eijssink) om haar loopbaan de beëindigen bij Voith Paper Fabrics. “Toen zich, bijna in dezelfde tijd, onze eerste kleinkinderen aandienden, ben ik gestopt. Wim was toen al bij huis. Zo konden we mooi samen oppassen.”  Een sterke band met de kleinkinderen is hun beloning. Dat ervaart het bruidspaar als écht geluk.

Auto en motor

Een auto komt er pas nadat hun kinderen zijn uitgevlogen. “Ik heb altijd een motor gehad, géén autorijbewijs”, meldt de bruidegom. Tot ieders verrassing begint Tiny op haar 58ste met rijles. “Wat hebben we dáár plezier van gehad. Overal gingen we samen heen.” Van den Hengel ziet ineens een accordeon, half verstopt achter de bank. Wim lacht. “Jarenlang was ik lid van een accordeonvereniging”, onthult hij. “Nu speel ik gewoon thuis, want je moet wel je vingers soepel houden.” En zijn vrouw zingt de deuntjes-van-vroeger zachtjes mee. Dan komt de motor voorbij. Een NSU Max. Met Tiny achterop hebben ze genoten van prachtige ritten. Naar de TT in Assen, de Pinksteraces in Tubbergen. Boet van Dulmen, Wil Hartog… Hoe herkenbaar voor een motorminded burgemeester.