Burgemeester Welten vanuit zijn werkkamer thuis:

Hallo inwoners van Buurse, Hoeve en Haaksbergen. Ja, zo u ziet, weer een nieuw berichtje van mijn kant en nu vanuit thuis zoals u kunt zien. Ook ik heb me aan de maatregelen te houden, ook ik werk vanuit thuis. En eerlijk gezegd net als velen van u denk ik, baal ik ook flink van de beperkingen die dat met zich meebrengen. Ik heb soms denk ik aan het eind van de avond vierkante oogjes van het kijken in die schermpjes. Voortdurend Teamsen, Zoomen, begrippen die we een jaar geleden nog helemaal niet kenden. En natuurlijk baal ik er van dat ik u nauwelijks of niet meer spreek, ontmoeten al helemaal niet meer. Vooral thuis zit en dat hindert en daar krijg ik zo langzamerhand ook een sik van. Daarom heb ik er ook begrip voor dat dat ongeduld en ongenoegen met zich meebrengt. 

En ik heb begrip voor de moeilijke situatie waar velen van u zich ook in bevinden. Ik denk natuurlijk ook aan ondernemers, waarvan velen zich ook echt in allerlei bochten moeten wringen om het hoofd boven water te houden. Ik denk aan scholieren, we konden het ons een jaar geleden niet voorstellen, maar die nu ook verlangen om naar school te kunnen gaan. Onderwijzers die niet meer contact hebben met hun kinderen. Maar ik denk ook aan de oudere dier eenzaam zijn, die niet of nauwelijks bezoek mogen ontvangen. Onmenselijk. En last but not least natuurlijk denk ik ook aan al die zorgprofessionals en vrijwilligers die in de zorg voor ons keihard werken en al veel langer op hun tenen moeten lopen dan een jaar geleden te voorzien was. En waar de rek er ook echt uit is. Dat is ook zwaar. Dat begrijp ik goed. Maar centraal staat toch iedere keer dat doel dat we echt voor ogen moeten blijven houden. Namelijk die zorgsector ook waar mogelijk ontzien en proberen die druk zo klein mogelijk te houden. Het aantal besmettingen mag niet verder toenemen. Alles wat we daaraan kunnen doen moeten we ook doen om dat te voorkomen. Die draait op volle toeren en de rek is er echt uit.

Ja en dan is er natuurlijk ook deze week het bericht van het kabinet. Dat zal ook niet met gejuich ontvangen zijn. Dat begrijp ik ook goed. Stevige maatregelen, ongekende maatregelen voor het na-oorlogse Nederland in vredestijd. Een avondklok waar ouderen onder ons echt wel hele vervelende herinneringen aan zullen hebben. Maar het moet we hebben dat ook gehoord waarom het moet. Ik vind het prima dat we daar ook discussies over hebben gevoerd voordat het kabinet en de Kamer daar ook over gesproken hebben en daar knopen over hebben doorgehakt. Maar goed, nu die knoop is doorgehakt op basis van argumenten, op basis ook van inzichten, doe ik een nadrukkelijke oproep om ons daar ook aan te houden. Dit is de beste weg uiteindelijk om uit deze crisis te komen. En natuurlijk zult u zeggen: "ja, maar die duurt al zo lang". 

En het is ook zo, dat heb ik natuurlijk ook scherp in mijn herinnering dat we een half jaar geleden dachten: "nou we zijn er bijna uit". En in dat opzicht is het ook opnieuw slikken maar laten we ook elkaar constateren dat er ook perspectief is. Want we willen tijd kopen om die vaccinatie die nu ook op gang wordt gebracht en die op gang gekomen is, om die ook echt goed in te zetten en af te ronden. En in die moeilijke tijd doe ik dus een beroep op u om ook geduld te hebben en vol te houden. Maar laten wee naar elkaar blijven omkijken waar het mogelijk is en met de middelen die we nog wel hebben. Laten we in Twente, zeker hier in Twente, dat noaberschap ook in deze tijd invulling geven. Pleeg eens een telefoontje naar diegenen in de straat waarvan u denkt, die heeft toch wel heel weinig contacten. 

Schrijf eens een briefje of een kaartje. Kijk of je boodschappen kan doen voor je buren of voor die ouderen die er om verlegen zitten. Ik denk dat we ons allemaal wel realiseren dat een klein gebaar ook op ontzettend grote waardering kan rekeningen. Dat is toch ook iets dat we graag willen en dat ons ook echt een stukje voldoening kan geven in deze moeilijke tijd. Dus ik denk dat het helder zou moeten zijn voor eenieder dat de boodschap uiteindelijk is: ja het beeld is op dit moment somber, maar om met uw woorden van minister De Jonge te spreken: "Het perspectief is wel kansrijk en het perspectief is hoopvol". Laten we ons daar ook aan vasthouden. Dus nogmaals: blijf zoveel mogelijk thuis, hou je aan de maatregelen, mijd zoveel mogelijk fysieke contacten. 

Alleen samen krijgen we het coronavirus er uiteindelijk onder. Mag ik ook op u rekenen?